Op 6 april 1944 zijn er rond Nieuwerkerk aan den IJssel diverse delen van de polders rond het dorp door de Duitsers onder water gezet als een soort van waterlinie. In eerste instantie wilde de Duitsers de dijken opblazen maar omdat er weerstand was van diverse kanten en springstof beter bewaard kon worden werd het “voorzichtig” gedaan.
Met trots staat Johan Knoester dit verhaal te vertellen aan het publiek van een volle zolder in de oudheidkamer van de Historische Vereniging die op de opening van de tentoonstelling af waren gekomen. Knoester heeft met een aantal mensen onderzoek gedaan naar dit gebeuren en dit samengevat in veel foto’s, kaarten en andere herinneringen in een tentoonstelling.
Beoogd Dijkgraaf Toon van der Klugt van het Hoogheemraadschap Schieland en de Krimpenerwaard opende de tentoonstelling. De Dijkgraaf heeft zelf geschiedenis gestudeerd maar kende dit verhaal van de polder niet. Met oog op het komende jubileum van het Hoogheemraadschap was dit zeker om iets mee te nemen in de geplande internationale tentoonstelling. Van der Klugt noemde de waterberging in de Eendragtspolder, met een knipoog, ook een soort van waterlinie. Hiermee kon de voormalige gemeente Zevenhuizen-Moerkapelle de oprukkende groei van Rotterdam tegenhouden.
Met het openen van het slotje en uitvouwen van het laatste paneel werd de tentoonstelling officieel geopend, precies 75 jaar later na de inundatie, een ander woord voor het onder water lopen. Na de opening bleef van der Klugt nog napraten met diverse mensen en werd de tentoonstelling met heel veel interesse bekeken door de aanwezigen.
