Vijf Moordrechtse Molukse verenigingen hebben afgelopen dinsdag 300 exemplaren van magazine ‘Moerdregt’ in ontvangst genomen. Deze editie is geheel gewijd aan het thema ‘60 jaar Molukse wijk in Moordrecht’. Schrijvers Jaap Waasdorp en Henk van Kerkhof van de Historische Vereniging Moordrecht (HVM) hebben zes zeer persoonlijke verhalen van Molukse Moordrechters op schrift gezet.
Eén van de drie thema’s van de 20ste eeuw
De historische vereniging is in haar magazine aanbeland bij de 20ste eeuw. De drie leidende onderwerpen voor Moordrecht zijn de Koninklijke Verenigde Tapijtfabriek, de tweede wereldoorlog en de Ambonwijk (Molukse wijk). Voor voorzitter Marijke Edel is het van belang om de geschiedenis te bewaren en verder te vertellen, ook bij het thema Ambonwijk. “De komst van 140 gezinnen in 1961, de vechtpartij in het Posthuis (1965) en de bezetting van het jeugdhonk in 1975″. Maar Edel vindt de persoonlijke verhalen veel interessanter. “Wat voelden mensen. Wat dachten zij en waarom deden zij wat ze deden?”.
Ook een beetje onze pijn
De schrijvers van de verhalen stralen als ze vertellen over de interviews. Het mooiste was dat mensen echt open tegen ons waren, vertelt Henk van Kerkhof. “Echte persoonlijke verhalen. Mensen waren af en toe ook emotioneel. Dan moesten we even onze mond houden en kwam er daarna nog veel meer”. Daarbij helpt het dat schrijver Jaap Waasdorp ook zijn oud-klasgenoten interviewde. “Ik weet nog dat de wijk een grasveld was en de Molukse kinderen in de klas kwamen. Het gesprek startte dan ook vaak kort met wat we samen meegemaakt hebben”. Door de gesprekken zijn ze de situatie van deze tweede generatie Molukse Moordrechters beter gaan begrijpen. Van Kerkhof “Door te vertellen hebben ze de pijn kunnen delen. Daardoor begrijpen wij het beter. Het werd ook een beetje onze pijn”.
Verhalen die verteld moeten worden
De verhalen zijn voor Johny Parera van de Molukse vereniging ‘Walking voetbal’ heel herkenbaar. “Sommige verhalen had ik via via al eens gehoord. Andere verhalen waren nieuw, maar wel herkenbaar”. Hij herkent bijvoorbeeld het verhaal van Henk Thenu, die inschat dat zijn vader blij was dat hij naar Nederland was gekomen en dat hij trots was op zijn kinderen. Maar zijn vader heeft dat nooit tegen hem gezegd. Over zulke gevoelens en herinneringen werd weinig gesproken. “En je gaat je eigen ouders niet ondervragen”. Parera vindt het belangrijk dat die verhalen juist wel verteld worden. “Op onze zolders ligt een schat aan foto’s en verhalen. Wij hebben goede vertellers. Ik hoop dat een groep binnen de Moordrechtse Molukse gemeenschap ook verhalen gaat opschrijven. Verhalen die de Molukse gemeenschap en de andere Moordrechters verbinden”.
Voorlezen
Joke Sapulete – de Fretes van het Molukse ouderenhuis gaat de verhalen ook voorlezen aan de ouderen. En hun reacties gaat ze zeker aan de schrijvers vertellen. Zelf is ze in ieder geval enthousiast “Het is zo mooi. Emotioneel, maar een feest van herkenning”. Ze bedankte Waasdorp en Van Kerkhof dan ook uitgebreid. “Jullie hebben het goed gedaan. Er is verbinding”.
