De twee musea uit Zevenhuizen, ‘Ons Verleden’ en ‘Ons Molenverleden’ heten u welkom op zaterdag 27 januari. Dit is de eerste openstelling van 2024. We zijn dan geopend tussen 13.30 en 16.00 uur.
Op de begane grond is bij de stichting Oud Zevenhuizen-Moerkapelle de reguliere collectie en een tentoonstelling over het kerkelijk leven in de dorpen Moerkapelle, Oud Verlaat en Zevenhuizen te zien. Op de bovenverdieping, het domein van de stichting Verzameling Ons Molenverleden, staan de molens langs De Rotte centraal.
Adres: Tweemanspolder 15 te Zevenhuizen, de toegang is gratis. Traplift is aanwezig.
Oud Zevenhuizen en Moerkapelle (benedenverdieping) De benedenverdieping van het gebouw is het domein waar het over de geschiedenis van Moerkapelle, Oud Verlaat en Zevenhuizen gaat; de stichting Oud Zevenhuizen-Moerkapelle. Bij het binnenstappen van ons museum kun je de geschiedenis van onze voorouders haast voelen en soms ruiken. Naast de reguliere collectie is er alleen deze en volgende maand nog een tentoonstelling te zien met daarin een aantal voorwerpen, foto’s en schoolplaten van het kerkelijk leven in onze dorpen. Er zijn o.a. foto’s bij van de diverse kerken die wij hebben, zowel foto’s van de buitenzijde als van het interieur. Qua schoolplaten hebben we diverse schoolplaten met Bijbelse taferelen en bij voorwerpen moet u bijvoorbeeld denken aan Bijbels of een herdenkingsbeker van 100 jaar zondagsschool. U kunt bij ons terecht voor vragen over uw voorouders of over voorouderonderzoek. Ook helpen wij U bij het zoeken naar foto’s en historische krantenartikelen uit ons aandachtsgebied. Aan de balie zijn diverse boeken en tijdschriften over de plaatselijke geschiedenis te koop
Ons Molenverleden (bovenverdieping)
In het stroomgebied van de Rotte stonden veel molens. Voor de grootschalige vervening waren er nog niet zoveel. De veengronden lagen doorgaans hoger dan de Rotte en er was sprake van ‘natuurlijke’ afwatering. De honger naar brandstof betekende een enorme vraag naar de turf die ruimschoots aanwezig was ten noorden van Rotterdam. Daardoor ontstonden grote plassen zoals de Zuidplas. De grote plassen vormden een bedreiging voor de aanwezige bewoning en daarnaast was er toenemende behoefte om landbouw uit te oefenen en dat kon alleen als de afwatering op orde was. Daarop was het antwoord: windwatermolens bouwen. Uiteindelijk betekende dat de bouw van zo’n 100 grote watermolens die het overtollige water via de Rotte kwijt moesten. Dat leverde nogal eens te hoge waterstanden op waardoor de stad Rotterdam meer dan eens natte voeten over hield. Recent was ook sprake van veel regen en waterbezwaar omdat de gemalen het water niet kwijt konden vanwege de extreem grote hoeveelheid regenwater en de hoge rivierstand van het buitenwater waardoor het lozen werd bemoeilijkt. Kortom het vraagstuk van overtollig water is feitelijk al eeuwenlang actueel. Een groot verschil is dat men nu niet meer afhankelijk is van uitsluitend windkracht.
Met behulp van computers en oude kaarten is het mogelijk om locaties van ook lang verdwenen molen te projecteren in het huidige landschap. Daarnaast is er veel informatie van molenaars en hun vrouwen te vinden. Nog wekelijks komen hier gegevens bij vanuit diverse archiefonderzoeken.
