Op zaterdag 4 mei 2024 kwam een groot deel van de gemeenschap van Moerkapelle samen in de Hervormde Kerk voor de Dodenherdenking 2024 . Het programma, georganiseerd door Stichting Moerkapels Oranje, bood een respectvol eerbetoon aan de slachtoffers van oorlogen en conflicten, waarbij verbondenheid en herinnering centraal staat.
Om 19:40 uur verzamelden de aanwezigen zich in de Hervormde Kerk voor de bijeenkomst, waarbij ze werden begeleid door passende muziek en indrukwekkende
voordrachten. Leerlingen van de Openbare basisschool Keijzerschool en Christelijke Basisschool Rehoboth lazen zelfgemaakte gedichten voor.
Precies om 19:58 uur luidden de klokken van de Hervormde Kerk, waarna het taptoesignaal klonk om de aanvang van de twee minuten stilte aan te kondigen, een moment van diepe bezinning en respect voor de gevallenen.
Na de stilte weerklonk het Wilhelmus, gevolgd door inspirerende toespraken van Burgemeester Han Weber (zie tekst onder de foto)
Lieve inwoners en kinderen van Zuidplas, inwoners van ons dorp Moerkapelle.
Wat fijn dat u hier met uw dorpsgenoten aanwezig bent om samen te herdenken. Ik heb het nog eens nagezocht wat herdenken betekent. Het is namelijk zo’n woord waar je snel overheen leest. Als we herdenken, dan besteden we plechtig en eervol aandacht aan een grote, belangrijke gebeurtenis uit het verleden en aan overledenen die van grote waarde en betekenis voor ons zijn geweest.
‘Een mens die een ander mens van zijn vrijheid berooft,
is een gevangene van de haat,
opgesloten achter de tralies
van vooroordelen en kleingeestigheid.’
Vandaag is het Nationale Dodenherdenking. Dan herdenken we eervol tijdens de vele ceremoniën in ons land, burgers en militairen die in het Koninkrijk der Nederlanden of waar ook ter wereld zijn omgekomen door onderdrukking, uitputting of zijn vermoord. Zowel tijdens de Tweede Wereldoorlog en de oorlog in Indonesië, als in oorlogssituaties en bij vredesoperaties daarna.
Herdenken gaat altijd samen met herinneren. Herinneringen aan Tweede Wereldoorlog, die ons zijn doorgegeven. Door onze families en gezinnen óf door de nog levende getuigen. Herinneringen die doorwerken in de volgende generaties. Als we om ons heen kijken zien we polarisatie, het wegzetten van personen met een bepaalde identiteit of afkomst,
Cancelen, het populisme, in complotten denken, de dreiging van oorlog in Europa,
de aantasting van onze vrijheid en democratie. We zien dit soort zaken steeds meer en meer toenemen.
Het krampachtig terugtrekken in de eigen kleine wereld alsof het boze dan wel over zal waaien. Daarom moeten we ons juist nu afvragen: Waarom wij mensen in staat zijn om weg te vluchten ván vrijheid in de armen van haar tegenhanger. Die vrijheid waar de vorige generatie zo hard voor heeft gevochten.
Graag sluit ik mijn verhaal af met een citaat van Nelson Mandela, Nobelprijswinnaar van de Vrede: ‘Een mens die een ander mens van zijn vrijheid berooft, is een gevangene van de haat, opgesloten achter de tralies van vooroordelen en kleingeestigheid.’ Morgen vieren we 79 jaar Vrijheid. Laten we bij deze wijze woorden stil staan. Morgen en de dagen na morgen.
Na de voordracht van de burgemeester volgde de kinderburgemeester van Zuidplas, Saar Hoogendoorn. (Zie tekst onder de foto).
Vrijheid
Vrijheid wat is dat eigenlijk? Je vrij voelen? Waarin ben je vrij? Hoe voelt het om vrij te zijn. Ik denk dat voor veel kinderen vrijheid gaat over buiten kunnen spelen, naar een sportclub kunnen gaan, een kerk bezoeken en naar school kunnen gaan, je mening mogen geven en keuzes mogen maken.
In Nederland kennen de meeste kinderen veel vrijheid. In andere landen en in andere tijden is die vrijheid soms ver te zoeken.
We kennen allemaal het verhaal van Anne Frank.
Zo zijn er vroeger en nu nog steeds kinderen die niet in vrijheid kunnen leven.
Die moeten schuilen, onderduiken of op de vlucht moeten.
Anne Frank schrijft over het niet vrij zijn in wat ze deed, maar ze had wel vrijheid om te denken wat ze wilde. Dit schreef ze in haar dagboek.
Vrijheid is iets waar we met elkaar zuinig op moeten zijn, waar afspraken voor nodig zijn en waar we samen verantwoordelijkheid voor zijn.
Jouw vrijheid mag de ander niet kwetsen en de vrijheid van een ander niet in de weg staan.
Vrijheid is niet vanzelfsprekend.
Zolang vrijheid
Niet vanzelf spreekt
In een wereld
Vol met haat
Zolang ergens op dit ogenblik
Een oorlog verdergaat
Staan we stil
Bij het geweld
Voor alle kinderen
Voor wie enkel vrede telt
Laten we zuinig zijn op onze vrijheid…..
Na afloop van de voordracht legden burgemeester en kinderburgemeester van Zuidplas de
eerste krans neer uit naam van de gemeente.
De kransen werden gedragen door kinderden van voetbalvereniging Moerkapelle.
De tweede krans was van Stichting Moerkapels Oranje, deze werd gelegd door voorlezers van de gedichten. De derde krans werd aangeboden door politiekorps Zuidplas – Waddinxveen.
De vierde krans werd aangeboden en neergelegd door medewerkers van Stichting Zo!
De kransen zijn een eerbetoon aan degenen die hun leven gaven voor vrijheid en vrede. Het defilé langs de kransen bood een moment van reflectie en eerbetoon voor alle aanwezigen.
