Zeker twee raadsleden in Zuidplas hebben de afgelopen periode hun inbreng in de gemeentepolitiek aangepast vanwege bedreigingen. Dat blijkt uit een enquête onder raadsleden dat is uitgevoerd door de redactie van Gouwe IJssel Nieuws. Vijf raadsleden geven aan de afgelopen periode bedreigd te zijn. Bij één raadslid ging dit zover dat hierbij is aangebeld op het thuisadres.
De afgelopen week heeft Gouwe IJssel Nieuws een enquête uitgezet onder de gemeenteraadsleden van Zuidplas. Van de 29 raadsleden hebben 18 leden de enquête ingevuld. Aanleiding hiervoor was het gedrag van het publiek tijdens de raadsvergadering over de opvang van asielzoekers op woensdag 17 september.
Invloed op democratie
Raadleden moeten volgens artikel 129 van de Nederlandse grondwet “zonder last” kunnen spreken tijdens een vergadering. Het bedreigen van raadsleden met zinnen als “ik weet waar je woont”, wat tijdens de vergadering op 17 september is gebeurd, is hiermee dus rechtstreeks in strijd. Dat er vervolgens ook daadwerkelijk op een privé adres wordt aangebeld en gescholden maakt de situatie voor de raadsleden nog veel heftiger.
Eén van de raadsleden heeft aangegeven zelfs bang te zijn voor leden van zijn gezin. Andere raadsleden geven wel aan incidenten te hebben meegemaakt maar zijn nog instaat hun werk als raadslid te doen zonder bang te zijn.
De bedreigingen vinden deels plaats tijdens vergaderingen maar gebeuren ook op straat en komen via e-mail binnen. Nog vaker gaat het om scheldpartijen. Twee raadsleden lieten weten dat door schelden en/of bedreigingen de inbreng afgezwakt of te hebben aangepast. Een raadslid liet weten dat het niet bewust is gebeurd maar het heeft ongetwijfeld invloed op de wijze waarop je een situatie bekijkt.
Tijdens de vergadering over de ROL waarbij het gemeentehuis vol zat is er een wisselende beleving van veiligheid gevoeld. De meeste van de 29 raadsleden hebben zich veilig gevoeld maar dat was bepaald niet voor alle raadsleden hetzelfde. De politie was met meerdere agenten aanwezig om de raadsvergadering veilig te laten verlopen.
Uit een open vraag in de enquête blijkt dat enkele raadsleden wel zich afvragen waar het vandaan komt en hoe men dit weer kan normaliseren : ‘De vraag is: wat zorgt ervoor dat mensen zich uiteindelijk gedwongen voelen om bedreigingen te gaan uiten?‘ en ‘Dat we weer de verbinding zoeken met elkaar!‘. Een raadslid liet weten ‘Bedreigingen zijn in brede zin “not done”. Ben je het ergens niet ( met mij ) eens: laten we erover praten‘. Een ander raadslid, dat zelf niet bedreigd is, is maakt zich zorgen over wat het doet met de collega’s. Uiteindelijk zijn alle raadsleden ook gewoon mens en inwoner van Zuidplas.
Raadsleden halen ook de sociale media aan in hun reactie : ‘misschien had een vraag over de uitingen op de “social” media hier ook wel op zijn plaats geweest. Hier lusten de honden geen brood van over wat hier over gemeente, collegeleden, raadsleden en ambtenaren wordt gedeeld‘ en ‘Op social media krijg je wel allerlei opmerkingen naar je hoofd. Soms is het moeilijk om dan netjes te blijven. Enige reservering of niet meer antwoorden is dan de remedie‘.
Sommige raadsleden hebben moeite met wat er heeft plaatsgevonden :’Ik voel me beperkt in mijn mogelijkheden om raadsinstrumenten in te zetten, omdat ik mij zorgen maak over de veiligheid van mezelf en met name van collega’s‘ en ‘links om of rechts om doet dit wel wat met je, niet in de besluitvorming maar wel in de liefde voor de politiek. Dit soort zaken helpt niet om nieuwe mensen actief te krijgen voor de politiek‘
Maar er zijn ook wat kritische noten “Het is schandelijk dat collega raads- en college leden dit moeten meemaken allemaal. Maar ik blijf er ook bij dat dit allemaal wel erg onhandig is aangepakt en dat het college nu weinig lerend vermogen toont“. Een ander raadslid ziet ook een ander probleem door opmerkingen op social media :”Ik merk wel dat inwoners met een ander standpunt dan tegen zich niet durven te uiten. (Ze)voelen zich geïntimideerd.”