Volgens de gemeente Zuidplas is het “stilte” bord in de speeltuin aan de Papaverlaan in Moerkapelle geplaatst in overleg met de bewoners rond de speeltuin. Dat is terug te lezen in de antwoorden op de schriftelijke vragen van de VVD. Maar een buurtbewoner zegt dat de gemeente niet bij dat overleg aanwezig was.
” Op basis van resultaten van een buurtbijeenkomst in de speeltuin, zijn ervaringen opgehaald bij de buurtbewoners. Besloten is toen dat een spelregelbord een goed middel is voor bewoners om met elkaar in gesprek te gaan. Dit bevordert de leefbaarheid van de openbare ruimte voor alle omwonenden” schrijft het college van B&W aan de fractie van de VVD.
De “ervaringen” zijn echter alleen opgehaald bij de klagers over de speeltuin. Uit de verschillende brieven, die Gouwe IJssel Nieuws in bezit heeft, blijkt dat de buurtbewoner met klachten zelf een “bijeenkomst” georganiseerd heeft. Een paar dagen na het gesprek in de speeltuin tussen de buurtgenoten is een ambtenaar langs is geweest en die wilde de aandachtspunten vanuit dat gesprek ontvangen. De gemeente is dus zelf niet bij de buurtbijeenkomst geweest.
Hierna is er volgens de brieven alleen overleg geweest tussen de klager en de verantwoordelijke ambtenaar bij de gemeente. Tijdens dit contact is besloten dat de speeltuin na 18 uur stil moet worden. Voor de rest van de buurt komt het gebeuren plotseling uit de lucht vallen. De speeltuin bestaat inmiddels al 37 jaar. Moerkapellenaar Peter van Reeuwijk kan zich over de ontstane situatie flink opwinden. “Er is alleen met de direct betrokkenen overleg geweest” vertelt hij. Inwoners van de omliggende straten zijn niet betrokken en worden nu ook weer niet betrokken. De gemeente heeft alleen de directe bewoners de onderstaande brief gestuurd.
Volgens de antwoorden op de politieke vragen van de VVD heeft het bord € 250,– gekost. Dat is betaald vanuit het reguliere budget beheer en onderhoud openbare ruimte (groen). Het bord is het alleen ontworpen voor de speeltuin in Moerkapelle. Volgens de brief van de klager aan de omwonenden was het bord juist niet specifiek voor deze plek ontworpen.
Het wel of niet uniek zijn van het bord lijkt dus ook twee kanten van het verhaal te hebben. “Als de gemeente niet bij het gesprek is geweest in de speeltuin, hoe kan men dan waarborgen dat alle standpunten bij de gemeente terecht zijn gekomen?” Van Rijswijk legt uit: ‘er is één bijeenkomst geweest en daar was geen ambtenaar bij, alleen de inwoners die er direct omheen wonen. De hele buurt speelt en komt er, betrek deze mensen er ook bij! De speeltuin is er altijd al geweest, vanaf 1982 toen de wijk werd opgeleverd en ineens is er een probleem‘.
