De afgelopen weken werd duidelijk dat de infrastructuur van Zuidplas veroudert. Veel wegen, bruggen en straatlantaarns in de gemeente zijn in de decennia na de oorlog aangelegd. Die zijn ongeveer gelijktijdig aan een grote opknapbeurt toe. Wethouder Wybe Zijlstra heeft daarom opdracht gegeven alle infrastructuur extra te inspecteren en te beschrijven wat dat betekent voor het benodigd onderhoud.
Vorige maand kwamen de resultaten beschikbaar. Die logen er niet om. Jaarlijks moet de gemeente miljoenen extra gaan besteden om de hoos aan onderhoud te laten uitvoeren. Daarnaast zorgen veranderende wettelijke eisen ervoor dat kosten op een andere manier in de begroting moeten komen. Dat zorgt samen met inflatie ook voor verhoging van de beheerkosten.
Een wethouder die op deze manier duidelijkheid verschaft in zo’n omvangrijk en complex dossier, en tegelijkertijd ook boekhoudtechnisch de boel op orde brengt, verdient waardering. Maar dan ga je voorbij aan de menselijke realiteit dat je nooit de boodschapper moet zijn van slecht nieuws. Dat moet je je opvolger laten doen. Niemand wil een lijk in de kast, maar degene die hem er uit haalt, is de pineut. Zo reageerde ook een deel van de gemeenteraad van Zuidplas.
Slecht nieuws maakt achterdochtig. De gehele oppositie viel over de wethouder heen. “Hoe kan het zijn dat de inspecties vier maanden daarvoor waren uitgevoerd en dat de resultaten nu pas beschikbaar zijn?” Volgens hen moest het wel zo zijn dat de ambtenaren de wethouder niet geïnformeerd hadden of dat de wethouder het onder de pet had gehouden. Zij dienden een motie van treurnis in. De wethouder legde uit dat inspecties eerst uitgewerkt moesten worden tot conclusies en maatregelen. Het zijn heel veel wegen, kunstwerken en andere objecten. Dat vergt tijd. De betrokken raadsleden vertrouwden het niet en leken niet meer geïnteresseerd in de uitleg.
Deze ‘motie van treurnis’ was daarmee meer een ‘actie van wantrouwen’. Sommigen zullen relativerend zeggen dat dat het politieke spel is. Toch is het wel gevaarlijk. Het stimuleert ambtenaren en bestuurders om geen open kaart te spelen en de problemen voor zich uit te schuiven. Ook is het geen goede basis voor het ondernemerschap wat Zuidplas hard nodig heeft in de onzekere tijden van de ontwikkeling van het nieuwe dorp Cortelande. Dat vraagt om gezamenlijk eigenaarschap. Want wie in Zuidplas voelt zich eigenaar van onvermijdelijke fouten en tegenvallers? Dat geldt niet alleen voor de raadsleden, maar ook de inwoners die op de ‘socials’ hun mening laten horen. En natuurlijk vraagt het ook om nuance van ons als journalisten. Burgemeester Weber gaf daar eerder al een mooi voorbeeld van. “Ik wil graag de ‘bureaucratie’ voor evenementen verminderen, maar dat betekent ook dat raad en inwoners moeten accepteren dat er ook wel eens iets mis kan gaan”.
De zomervakantie komt er aan. De weersvoorspellingen zijn goed en een beetje zon doet wonderen. Met die extra vitamine-D kan na de zomer alles zomaar anders zijn. De eerste motie van eigenaarschap kan al op 16 september worden ingediend.