Nadat er enkele enquêtes waren gehouden over sloop of renovatie, volgde er een bewonersavond met de SP. Hieruit ontstond een bewonerscommissie die inmiddels in gesprek is met verhuurder Stedelink en aansluiting heeft gevonden bij de Woonbond. Voor hen is sloop geen optie, maar een grondige opknapbeurt wél.
De wijk is de eerste naoorlogse uitbreiding van de toenmalige gemeente Nieuwerkerk aan den IJssel. Tussen 1947 en 1956 werd de wijk gebouwd, waarbij de nu met sloop bedreigde Koningin Julianastraat in 1951 werd opgeleverd door Ons Huis, de toenmalige woningbouwvereniging van het dorp.
De bewonerscommissie bestaat uit een aantal leden en Gouwe IJssel Nieuws sprak met Daphne, Phily, Hanneke en Emily. Allen hebben een warm hart voor de buurt: waar de één er net is komen wonen, wonen andere leden er al tientallen jaren en één van hen is zelfs teruggekeerd nadat ze er opgroeide. Samen spreken ze warme woorden over hun buurt.
Afgelopen week was er een gesprek tussen verhuurder Stedelink en elf inwoners. Er kwamen echter veel meer bewoners op af; het leeft dan ook in de buurt. Uit de cijfers blijkt dat slechts een hele kleine minderheid voor sloop is. Het contact met Stedelink verloopt goed, benadrukken ze. Stedelink bood excuses aan voor het verschil in verhalen en probeert alles in het werk te stellen om goed contact te onderhouden met de bewonerscommissie. Dat willen de leden zelf ook graag en de samenwerking is dan ook goed te noemen.
De commissie heeft wel vraagtekens bij hoe het straks zal gaan met de koopwoningen. Op Facebook liet een eigenaar al weten niets te willen weten van vertrek en volgens leden van de commissie is een andere eigenaar dat geenszins van plan. Stedelink heeft eerder laten weten dat men sloopplannen heeft voor de oneven nummers van de Koningin Julianastraat, maar dat er ook gekozen kan worden voor renovatie van de woningen.
“Dat is vooral het wegwerken van achterstallig onderhoud,” legt de commissie uit. Veel werkzaamheden zijn jarenlang niet uitgevoerd, zoals verduurzaming, toen het financieel slecht ging met de voorganger van Stedelink, Vestia. Vandaar dat er nu een inhaalslag gemaakt moet worden. Dat is wel nodig, erkennen de dames gezamenlijk. Maar ze willen voor geen goud uit de wijk weg. Eén van de leden groeide er op, maar toen ze haar vleugels uitsloeg, kwam ze buiten de wijk terecht. Ze was dan ook dolgelukkig met het toewijzen van een woning in de Oranjebuurt: “Het voelde voor mij als thuiskomen.”
Op de vraag wat er aan de woningen mankeert, komt er een lijst met verbeteringen naar voren. Vooral de kozijnen en de houten vloeren zijn aan vervanging toe. Een ander aandachtspunt is isolatie voor warmte en geluid. De voordeuren mogen volgens de commissie worden vervangen, want daar zitten kieren in.
Maar ondanks deze opsomming komt al snel weer het positieve van de buurt naar voren. Men heeft het vooral over hoe men naar elkaar omkijkt, iets wat in andere wijken vaak niet meer gebeurt. In de Oranjebuurt is het nog een hechte gemeenschap. Ze hopen wel dat er iets meer aandacht aan de voortuintjes wordt besteed.
Dan komen de oudere bewoners uit de commissie met hun herinneringen aan de tijd dat het nog Ons Huis was en de directeur langskwam: “Als alles goed was, kwam de directeur een gezellig praatje maken, maar o wee als het niet netjes was, dan kreeg je van hem op je donder!”
En dat typeert het gevoel van de bewonerscommissie: ze willen de wijk graag behouden zoals die was, met vooral veel begrip en zorg voor elkaar. Tijdens het gesprek komen ook nog wat oude markante mensen ter sprake, maar altijd vol respect en waardering voor het feit dat iedereen wordt geaccepteerd zoals hij of zij is.
Toch hebben de leden van de commissie ook zorgen over eventuele verder uitbreiding zoals woontorens waar in de politiek is gesproken en over andere uitbreidingen. Zorgen zijn er ook over het hardrijden waar meerdere meldingen bij de gemeente onbeantwoord blijven. Met de opening van de Moskee vreest men ook meer verkeersbewegingen en hopen dat de gemeente dan ook de verkeerssituatie bekijkt.
Uit de enquête van Stedelink blijkt dat inderdaad veel mensen geen behoefte hebben aan sloop, maar wél aan een verbeterd huis. Van de oneven kant van de Koningin Julianastraat geeft 72% aan dat ze graag heel lang in de buurt willen blijven wonen; van de even nummers van diezelfde straat en van de Koningin Wilhelminastraat is dat zelfs 80%.
Uit dit onderzoek blijkt vooral hoe fijn mensen het in de buurt hebben en dat ze er niet weg willen, maar wel graag hun woning opgeknapt zien worden. Daarmee is er geen verschil van mening met waar de bewonerscommissie voor staat. Stedelink heeft hiermee een flinke opdracht met de wens tot renovatie en geen sloop voorop.