Het hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard start begin volgende maand met het markeren van visknooppunten. Met routeborden wil het waterschap trekroutes aanduiden die visvriendelijk zijn. Deze routes hebben vispassages zoals vistrappen en visvriendelijke stuwen en gemalen.
Dijkgraaf Toon van der Klugt en peilbeheerder Jan Pieter Kalkman plaatsten het eerste bord in de Bergse Achterplas op de route naar de snoekenpaaiplaats in het Berg en Broekpark in Rotterdam-Hillegersberg.
Vismigratiekaart
Met de dagelijkse inzet voor schoon en voldoende water werkt het waterschap ook aan een gezond leefklimaat voor vissen. De aanleg van natuurvriendelijke oevers, paai- en opgroeiplaatsen, vistrappen en visvriendelijke stuwen en gemalen draagt daaraan bij. Veilige trekroutes gaat het waterschap markeren met visknooppuntborden. De borden daarvoor worden vanaf begin volgende maand geplaatst in wateren door heel Schieland en de Krimpenerwaard. Een gebied dat zich uitstrekt tussen Rotterdam, Lansingerland, Zoetermeer, Gouda, Zuidplas, Krimpenerwaard, Krimpen aan den IJssel en Capelle aan den IJssel. Op de kaart voor vismigratie staan de visknooppunten aangegeven.
Gezocht: vissenvolgers
Voor de start van het visknooppuntenproject vindt een inventarisatie plaats. Hulp hierbij is van harte welkom. Daarom organiseert het waterschap een open visteldag. Wie wil meehelpen om vissen te volgen op hun trekroute, is aanstaande maandag (Tweede Paasdag) welkom bij de snoekenpaaiplaats in het Berg en Broekpark in RotterdamHillegersberg (naast Kinderboerderij de Wilgenhof aan de Ringdijk). De uitleg start om 10:00 uur. Ook kinderen kunnen (onder begeleiding) deelnemen aan de visteldag.
Meer leren over vismigratie?
Op www.hhsk.nl (de website van het hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard) staat op de pagina ‘water(werk) voor vissen’ meer informatie over vismigratie. Onder andere staat hier de animatievideo ‘de reis van Aaltje’, met uitleg waarom het waterschap visveilige verbindingen maakt tussen de rivier en de achterliggende polders. Bijvoorbeeld voor alen (palingen), die duizenden kilometers zwemmen naar de Sargassozee om te paaien (= paren). Jaarlijks trekken jonge glasalen vanuit zoute zeeën landinwaarts naar zoetwater om daar op te groeien en volwassen te worden.
